قبلا که اینترنت دچار مشکل می شد هرچی فحش و دری وری بود، نثار ارتباطات زیر ساخت می کردم. حالا که اینم گفته کندی اینترنت تقصیر ما نیست. به کی گیر بدیم حالا؟
تو این وانفسای قطع و وصل شدن و سرعت کم اینترنت، این اسپمرهای محترم هم افتادن به جون وبلاگ و از اونجایی که نظرات اسپم چرت و پرت و ناخوانا هستن، تقریبا میشه گفت دهن من و وبلاگ رو آسفالت کردن.
کیم جونگ ایل هم که یهویی ریق رحمت رو سر کشید و رفت پیش بقیه رفقاش. البته فکر نمیکنم فرقی به حال مردم کره شمالی داشته باشه. با خوندن این مطلب در مورد وضعیت این کشور آدم یاد کتاب 1984 می افته. و البته باید کمی هم ترسید از چیزی به نام «اینترنت ملی» در کشور خودمون. امیدوارم روزی مردم کره شمالی هم طعم آزادی رو بچشن.
حالا شما پیدا کنید ارتباط بین مرگ کیم و کندی سرعت اینترنت ایران رو 😀 (اگه کوسه و لنگر کشتی میتونن، چرا روح جناب کیم نتونه؟)