ای تو اون روحت…

… سربازی …

کاری که 14 ماه پیش می‎تونستم انجامش بدم هنوز هم انجام نشده. در عوض تو این مدت مشغول کارای بی ارزش بودم، شاید بشه گفت بهترین چیزی که یاد گرفتم این بود که یه نامه اداری رو چطوری رونوشت می‎کنن به یه قسمت دیگه!

احساس می‎کنم تا بوده همین بوده و تا هست همین هست، انگار تمام عمرم تو همین شرایط بودم، به زحمت چیزی از قبل یادم میاد. فکر می‎کنم این زمان طوری کش اومده که سر و تهش هیچ معلوم نیست. با خودم می‌گم: اصلا یادت هست اولین شبی رو که تو پادگان خوابیدی؟ واقعا 14 ماه پیش بود؟