ای بازیگر گریه نکن ما هممون مثل همیم
صبا که از خواب پا میشیم نقاب به صورت میزنیم.
یکی معلم میشه و یکی میشه خونه بدوش
یکی ترانه ساز میشه یکی میشه غزل فروش.
کهنه نقاب زندگی تا شب رو صورتهای ماست
گریه های پشت نقاب مثل همیشه بی صداست…
یادم باشد اگر قرار است نقابی به صورتم بزنم بهتر است آن نقاب، صورت خندان مطرب باشد.
آخ که من چقدر آهنگ نقاب سیاوش رو دوست دارم.
10 پاسخ
سلام
زندگی خیلی بزرگه
به نظرت محدوده داره یا نه
مرزش کجاست
مرگ
<!–
پاسخ:
–>
واااای آره ….. من عاشــــــــــق این شعرم…..
هیچی بهتر از این شعر ما آدما رو توصیف نمیکنه….
<!–
پاسخ:
–>
منم عاشق سیاوشم
ممنون دوستم که به وبلاگ شاعرانه های یک لر ترشیده سر زدی و اون ر به بقیه توصیه کردی . باعث افتخارمه که مطالب توجهتو جلب کرده
پاسخ:
خواهش می کنم.
سلام
آپ کردم
عنوان مطلب : آیا شکست پایان کار است ؟
<!–
پاسخ:
–>
قشنگ بود.
ولی کاش این نقابهارو نداشتیم.
کاش هر کسی خود خودش بود.
پاسخ:
کاش
با دختر شرقی موافقــــــم
<!–
پاسخ:
–>
مرسی واسه وبلاگی که معرفی کردی دوسش داشتم
tnx a lot
<!–
پاسخ:
–>
سیاوش کارش همیشه درست بوده و همیشه هم درست خواهد ماند.
<!–
پاسخ:
–>
سلام من شما رو با نام روزگار جوانی لینک کردن هر وقت شما خم منو لینک کردید خبر بدید <<<<
<!–
پاسخ:
–>
سلام آپم با 4تا مطلب
<!–
پاسخ:
–>